Noordkaap verslag B.A.Hardenberg.
Met de Mercedes L3500 1956 bodewagen naar de Noordkaap 2022.
Begin 2022 kreeg ik een filmpje te zien van een meneer die met zijn landbouwtractor met gesloten aanhangwagen naar de Noordkaap was geweest, mijn reactie was [tegen die vriend die het filmpje had laten zien]dat dit mij te ver ging, ik ga nog eerder met mijn oldtimer vrachtwagen naar de Noordkaap.
De volgende dag een telefoontje van die zelfde vriend of ik ook echt bereid zou zijn om met een oldtimer vrachtwagen naar de Noordkaap te gaan, en waarom doe je het dan niet. Mijn antwoord was dat ik dit zomaar had gezegd zonder er bij na te denken.
Toen ik de telefoon had uit gedaan dacht ik bij mezelf, ja waarom doe ik dat ook niet, dit jaar ga ik met pensioen, ik voel mij gezond, ik heb er zin in en heb ook nog een auto waar ik vertrouwen in heb. Ik ben toen een plan gaan maken van wat heb je nodig, door welke landen kom je, zijn er nog beperkingen voor een oldtimer vrachtwagen [heb je genoeg vermogen in de bergen met 86 pk]hoever is het , wat kan er gebeuren en hoe kom ik er weer weg na een ongeluk of ziekte. De afstand was het gemakkelijkst, een route uitzetten , kijken waar is wat leuks te zien en dan met de routeplanner van grote plaats naar grote plaats, de Lofoten stonden ook nog op mijn verlanglijstje ,opgeteld kwam ik op ongeveer 7000 km. Dan kwam de vraag wat zijn de slijtdelen die je mee moet nemen die niet normaal in de handel te koop zijn van mijn oldtimer ,startmotor, dynamo, gloeibougies, verstuivers, waterpomp, koppakking, koppeling set extra band 825-20, oud model koplampen, ruitenwissermotor.

Toen heb ik het wereldkundig gemaakt, mijn vrouw heeft geen interesse in oude auto’s en zulke avonturen hoeft ze ook niet. Op een gegeven moment kwam er een collega bij mij of ik al een bijrijder had ,dat was niet het geval, in dat geval zou hij wel graag mee willen, zijn wens was ook al jaren om naar de Noordkaap te gaan maar zijn vrouw hoefde ook niet zo nodig die kant op. Met deze collega was ik al vaker op reis geweest met mijn Saurer 5d naar Engeland, Denemarken, Italië enz. dus als reisgezel kwam dit wel goed uit maar een vrachtwagen rijbewijs had hij niet.
De auto moest ook klaar gemaakt worden voor de grote reis [deze wagens waren niet gemaakt voor zulke lange reizen] eerst maar olie + filter, brandstoffilter + voorfilter, wiellagers gecontroleerd + opnieuw invetten, remcil. uithonen voering gecontroleerd en afgesteld, alle smeernippels maar een beurt gegeven stuurkogels, fuseepennen, veerpennen en de veerbladen gecontroleerd en een trekstang onder de bak gemonteerd, een tank met reserve diesel ook onder de bak aangebracht.
De laadbak was vroeger een bodewagenbak geweest hier een stapelbed in gemonteerd +vloerbedekking, 2 kisten aangebracht, 1 voor de reserve onderdelen en de 2e voor etenswaar toen nog een kast voor pannen, gasstelletje watertankje enz. Een omvormer 12v naar 220v, 2e accu, verlichting tussenschotje en een stevige trap gemaakt en onder de cabine remolie, motorolie, koelvloeistof en garagezeep. In de cabine een extra aansluiting voor telefoon, navigatie enz.
Er is een datum geprikt voor vertrek die voor beide partijen geschikt was, 25 mei ging ik met pensioen en 27 mei op een vrijdag zijn we vertrokken, de eerste dag naar Willemshafen gereden, daar was dat weekend een oldtimer vrachtwagen evenement met op zaterdag een rondvaart door de haven en een rondrit met een bus door de omgeving van Willemshafen. Prachtige oldtimers daar gezien.
Let op, voor grote foto dubbelklikken op foto

 

Zondagmorgen met regen en stevige wind vertrokken naar Denemarken via Putgarden en voor de 1e keer getankt in Denemarken, overnacht bij de 1e grote brug Faro op een camperplaats.
De volgende dag via d,11537e Sontbrug naar Malmo in Zweden gegaan.[we zouden ongeveer 350 a 400 km per dag gaan rijden maar door het slechte weer zijn we maar door gereden]we zijn doorgereden naar Sodertalje, de plaats waar Scania zijn museum heeft. Vlak bij het museum hebben we de auto op een parkeerplaats gezet om te eten en de nacht door te brengen. De volgende dag eerst ontbeten en toen een bezoek aan het museum gebracht ,een prachtig museum waar je wel een paar uur zoet bent en de toegang ook nog gratis is.

Het regende nog steeds dus maar weer een lange dag gemaakt [gemiddelde snelheid 50 km(uur] en een camping ,douchen en de kleren drogen in de kantine, we waren maar met 3 voertuigen op de camping. De volgende morgen hebben we eerst de binnenwegen genomen maar dat schoot niet op met 86 pk, veel heuvels, krappe bochten en smalle wegen ¨[wel erg mooi].Even na de middag toch maar de normale weg maar genomen,2 baans en heuvel op 3 baans. We reden voor het overige verkeer eigenlijk wat langzaam maar niet een vinger gezien of dat er werd geduwd, bij heuvel op konden ze goed passeren, ze hebben daar prachtige vrachtwagen combinaties met enorm veel pk’s en ook lange opleggers. 4 assige trucks met 4 of 5 assige aanhangers . Deze dag doorgereden over de E4 langs de Botnische golf en overnacht op een parkeerplaats. De parkeerplaatsen in Zweden hebben vrijwel allemaal mooie wc’s, verwarmd en met kleedruimtes voor kleine kinderen en gehandicapten. De volgende dag begon de dag met mooi weer, in de zon ontbeten. Even verder was een oorlogsmuseum met een vesting [Boden] deze 2 dingen bezocht en toen naar Finland n.l.Rovanimi, de standplaats van de kerstman en waar je de poolcirkel over steekt. Hier overnacht op de parkeerplaats met weer veel regen en geen toiletten, dit was een grote misser [dit is een groot commercieel circus].

De volgende dag met goede zin verder naar het noorden, na 1,5 uur rijden een leuke stop gemaakt bij een klein souvenir winkeltje nog wat spulletjes gekocht en de uitbaters hadden ook een klein eetgelegenheid gemaakt, ik had pannenkoeken met bessen die daar uit de bossen waren geplukt, erg lekker. Finland is het land van de 1000 meren, prachtig met de weg door de meren over die dammen of er net omheen maar ook die wegen met [bergen mag je ze niet noemen maar voor mijn Mercedes hoog genoeg] stevige heuvels met meerdere achter elkaar, in zijn 5 naar beneden en dan terug naar 4 en meestal ook naar de3e versnelling prachtig om te rijden. Hier zagen we ook voor het eerst rendieren vrij lopend aan de kant van de weg, soms alleen maar meestal in koppels van 5 of meer rustig grazend of de weg over sukkelend, geen haast hebbend. Deze dag konden we geen camping vinden,2 waren nog niet open en de 3e was opgeheven dus nu van de weg af en 400m de weg in de vrije natuur de nacht door gebracht, prachtig en wat een rust, je hoorde alleen de wind.
De volgende dag de grens van Noorwegen over gestoken en direct door gereden naar de Noordkaap.

Hier in Noorwegen begonnen de eerste tunnels die wij gehad hebben, de een was erg modern met goede verlichting en breed genoeg maar er waren ook die minder goed verlicht zijn en aan de bovenzijde rond , dat geeft een minder fijn gevoel [het is optisch bedrog want de grote vrachtwagens gaan er ook door. Maar 1 tunnel de Noordkaap tunnel is een vervelende tunnel voor mijn Mercedes, hij is slecht verlicht, niet al te breed en gaat behoorlijk steil naar beneden en nog steiler omhoog, deze tunnel gaat 204m naar beneden onder de zee door en is ongeveer 9km lang +dat er ook door fietsers en voetgangers gebruik van wordt gemaakt [er gaan ook mensen op de fiets naar de Noordkaap vanuit heel Europa ]+ de verlichting van een oldtimer is veel slechter dan de moderne auto. Naar beneden ging op gevoel, de navigatie waar ik normaal op koers werkt in de tunnel niet dus ook de snelheidsmeter ook niet en de normale snelheidsmeter van de auto was te slecht verlicht en niet op een gunstige plek om gemakkelijk af te lezen.
Vijf Foto’s uit het oorlog museum

Op het horizontale gedeelte van de tunnel ging het redelijk goed maar aan het eind begon de weg weer te klimmen , van zijn 5 naar 4 en van 4 naar 3 en tot nu toe had ik alle steigingen wel in zijn 3 gehaald maar nu moest ik terug naar 2 en de temperatuur begon behoorlijk te klimmen van normaal 72 graden naar nu 96 graden en mijn motortoeren zakte nog steeds in toeren, er moest nu iets gebeuren of de auto aan de kant en laten afkoelen en verder in 1 , maar dat was geen prettige optie omdat de weg vrij smal was en slecht verlicht. Maar het geluk was met ons want ik zou hem bijna aan de kant zetten toe er licht kwam aan het einde van de tunnel, de redding was nabij en we hebben het gered en konden we door naar de Noordkaap, dit laatste gedeelte hoefden we niet meer naar de 2e versnelling terug te schakelen.

 

Toen we bij de Noordkaap aankwamen was daar een grote parkeerplaats met behoorlijk wat voertuigen waarvan de meeste campers en bussen, deze bussen kwamen meestal uit het plaatsje waar de grote cruiseschepen aanmeerden om de passagiers naar de Noordkaap te brengen. Om op de pakkeerplaats te komen moest er eerst een parkeerkaart gekocht worden en daar zaten ook 2 ronde stickers bij die duidelijk zichtbaar op je kleding aangebracht moesten worden. Toen we aankwamen stond er een koude straffe wind dus een dikke jas aan en zo naar het gebouw aan het einde van de parkeerplaats, dit was een mooi gebouw lekker warm en er was van alles nl. souvenirshop , restaurant, bioscoop, expositie ruimte, een ruimte voor bezinning, mooie schone toiletten en in wel 3 lagen uitgehouwen in de berg. In de bioscoop draaide steeds de zelfde film over het leven rondom de Noordkaap in de 4 seizoenen van het jaar, dit was met drones gefilmd en in 3D erg mooi, we hebben de film meerdere keren bekeken. Op een gegeven moment kwamen we uit de bioscoop en keken naar buiten, het was heel erg mistig geworden, de bussen konden niet rijden, we konden de auto niet meer zien op de parkeerplaats en er was nog steeds die harde koude wind. We wisten waar de auto ongeveer stond en zijn daar ook heen gelopen, er was nog geen 30 m zicht, hebben toe in de auto ons potje gekookt en wat gelezen en na een paar uur deed ik de deur open en toen bleek dat de mist volledig was opgetrokken en de dikke wind en kou ook weg. Toen zijn we nogmaals naar buiten gegaan zonder jas, alleen een trui was voldoende, opnieuw foto’s gemaakt bij de globe [het symbool van de Noordkaap] hier waren nu veel meer mensen, heel vreemd om 11 uur in de avond en het voelde net of het klaarlichte dag was. We zijn tot 1 uur opgebleven en wat in het restaurant gezeten en wat lezen, dit was een prachtige ervaring.

 

De volgende dag zijn we de terugreis begonnen, ik was nogal gespannen omdat we dezelfde weg weer terug moesten nemen [de laatste 120 km is er maar 1 weg ] inclusief de Noordkaaptunnel, Vlak voor de tunnel heb ik de auto aan de kant gezet en heb de radiateur maximaal vol gedaan, het oliepeil op max gezet en de elektrische ven al aan gezet, nu kon de 2e proef beginnen maar de tunnel is niet synchroon, de afdaling wist ik dus rustig gedaan maar de klim aan de andere kant kon in de 3e versnelling genomen worden, een hele opluchting. Deze dag zijn we doorgereden tot Alta en daar in de buurt op een camping overnacht. Bij de receptie kregen we te horen dat de normale weg naar het zuiden niet bereden kon worden omdat er een brug gestremd was, met behulp van de kaart is er een andere weg uitgestippeld en zijn we de volgende dag via Finland de gestremde brug omzeild, dit was 150km om maar dit was een prachtige weg en we zijn ter hoogte van de Lofoten uitgekomen en hebben hier overnacht. De volgende dag zijn we de Lofoten opgereden, Dit is een eilandengroep de 330km lang is. We zijn naar Henningvaer gereden, dit is een mooi vissersdorpje met nog stokvis op de rekken, deze vis ziet er niet smakelijk uit en stonk ook erg maar schijnt wel lekker te zijn.

Vijf foto’s oorlog museum

Daarna zijn we een stukje terug gereden naar Svolvaer waar een oorlogsmuseum is en deze hebben we ook bezocht, [leuk ingericht en met de gebeurtenissen
van daar, er was daar dicht bij de kust een schip gestrand en veel spullen van deze boot lagen in dit museum]Onze auto stond in de haven en daar kwam en vertrok de postboot [Hurtigrutten ] Met deze boot ging niet alleen de post maar ook passagiers, tegenwoordig een populaire bootreis door al die fjorden. Deze nacht zijn we maar in de haven gebleven, het was er wel rustig en niemand die bezwaar maakte. De volgende dag na het ontbijt de terugweg begonnen, geweldig met die bergpassen en die hoge bruggen en vergezichten. Bij Narvik zijn we de E6 gaan volgen naar het zijden en toen was daar de ferry Skarberget bij Bognes, Tijdens het wachten voor de ferry zagen we koelvloeistof lekkage en dat kwam van de waterpomp , niet met grote hoeveelheden maar genoeg om in de gaten te houden, ik had een pomp bij me maar hier was geen gelegenheid om de pomp te vervangen dus het niveau maar op peil gebracht en eind van de middag een camping aangedaan om te overnachten en ook hier was geen geschikte plek om te sleutelen, de lekkende koelvloeistof wel opgevangen. De volgende ochtend viel het wel mee hoeveel er gelekt was en in de dagen daarna is het lekken steeds minder geworden en nu ik dit schrijf zit de pomp er nog steeds voor zonder koelwaterverlies. maar het geluk blijft niet doorgaan, de volgende dag gaan we weer op pad en tegen 11 uur vraagt mijn collega bijrijder om te stoppen, hij krijgt een telefoongesprek van zijn vrouw en als er niets ergs is belt zij nooit en inderdaad hij kreeg te horen dat zijn moeder overleden was en dat hij graag naar huis wilde [dit was ook de afspraak die we voordat de reis begon gemaakt hadden], hij bleek goed verzekerd en hij was niet in paniek of gestrest, De verzekeringsmaatschappij gebeld en die hebben gezocht naar het dichtstbijzijnde vliegveld vanwaar hij kon vertrekken en dat bleek Bodo te zijn ongeveer 100km naar het westen, hier zijn we om 3 uur aangekomen vanaf hier reis ik alleen verder. De vlucht van mijn collega ging vanaf Bobo naar Oslo, hier een hotel en de volgende dag door naar Schiphol waar zijn dochter hem heeft gehaald.

 

Vanaf Bodo de weg terug gereden naar de E6 richting zuiden, dit is wel de hoofdroute door Noorwegen maar een mooie weg en omgeving, deze dag op een parkeerplaats overnacht bij een mooi snelstromend watertje en de dag daarna op een camping. Toen ik bij Oslo in de buurt kwam heb ik de E18 naar Zweden gepakt, het was de bedoeling om naar het Saab museum te gaan maar dit was niet te doen dit museum is in de binnenstad en met een vrachtwagen in de binnenstad om daar een parkeerplaats te vinden was geen optie, de camperplaats was voor de middag al vol en ergens anders was zo ver weg van de stad dus een andere keer. Door gereden naar Göteborg en dicht bij het Volvomuseum in de haven overnacht, ook een prachtig museum waar je zomaar 6 uur binnen bent en nadien doorgereden naar Helsingborg voor de overtocht naar Denemarken [Helsingor] na een uurtje over wat kleine wegen te hebben gereden auto aan de kant en daar overnacht. De volgende dag doorgereden naar richting Odense ook weer een hele grote brug, op dat eiland is een Skoda museum en die ook bezocht . Mooie kleine wegen er naar toe en dan kom je uit op een prachtige hoeve, het Skoda museum is maar klein maar de schuur is nieuw in oude stijl met houten spanten en gebinten maar ook het restaurant en het 2e museum waar stoffen en kleding maken werd uitgebeeld, hier kwamen busladingen mensen, dit museum heb ik niet bezocht. Vanuit hier ben ik doorgereden tot een uurtje in Duitsland via binnenwegen en daar overnacht op een parkeerplaats van een chauffeur café, de volgende dag via de pont bij cluckstad over kleine wegen naar huis gereden, zo heb ik Hamburg omzeild. En kwam ik om14.00uur aan in Stadskanaal.

Dit was het einde van een geweldige reis die je waarschijnlijk maar eens in je leven maakt met een oldtimervrachtwagen uit 1956 en slechts 86pk.