Klik op foto voor grote foto

Bijzonderheden: 77-BPX-9
Bij deze de beschrijving van de Scania 143 Streamline, mijn man wilde graag een vrachtwagen voor het loonbedrijf. We zijn eerst gaan kijken naar een nieuwe, maar ik wilde niet direct zoveel investeren en een dikke schuld aangaan. Dus toen ging ik kijken naar een tweedehands vrachtwagen. Maar bij een auto van een jaar of 7 is er ook een behoorlijke afschrijving. Dus toen kreeg ik het gekke idee om een Scania 143 te kopen, aangezien ik die bij mijn ouders ook had als 1e auto waar ik internationaal mee mocht rijden. De zoektocht verliep eigenlijk heel vlekkeloos, de 1e auto die we online tegenkwamen ben ik eigenlijk ook direct de eigenaar van geworden. Hij was in hele goede staat, hij komt uit Italië en had natuurlijk nooit last gehad van zoutstrooiers. Nadat we de kleuren uitgedacht hadden (mijn man wilde ongeveer de kleuren van een Case tractor erop, ik ben redelijk akkoord gegaan, heb alleen het grijze vervangen voor crême) Zodra hij af was ben ik ermee in de zeecontainers gaan rijden, ik zie hem nog altijd als werkpaard. Momenteel rijd ik er niet zoveel meer mee, we hebben het te druk op ons boerenbedrijf. Maar voor een gezellige meeting of tour tocht haal ik hem graag uit de loods.

Bijzonderheden: VV-97-KB
De Scania 143 Estepe is het begin van alles voor mij, als meid van 18 heb ik hem in 1999 samen met mijn paps uitgezocht bij een handelaar. We waren op zoek naar een Daf 2800 of 3600, die waren toen al haast niet meer te vinden. Toen we terugliepen naar onze auto zag ik ineens de Estepe in de hoek achter wat andere vrachtwagens verstopt staan, ik zei toen: hé dat is ook wel een aparte auto. 6 jaar oud en van de 1e eigenaar. Wat een vermogen had deze auto. Mijn mams is ermee begonnen te rijden toen hij nagekeken en in de Meulman kleuren gespoten was. Toen ik mijn rijbewijzen had mocht ik er internationaal mee aan de rit. Wat heb ik een plezier beleefd aan deze auto. Ik ging alles voorbij in de klim en zat dus ook altijd met een glimlach achter het stuur. Nadat ik in Frankrijk met pech kwam te staan, omdat de koppelingskabels door een gat in de uitlaat waren gesmolten wilde mijn paps niet meer dat ik nog langer internationaal aan de rit ging met de Scania. Mijn moeder is er toen weer nationaal mee gaan rijden In 2009 hebben mijn ouders besloten de Scania te verkopen ivm vernieuwing van hun wagenpark. Hij is toen via een handelaar naar Ierland verkocht. Vanuit Ierland is hij naar een Engelsman gegaan en nu sinds 8 februari heb ik hem zelf in mijn bezit. Na een zoektocht van ongeveer 2 jaar heb ik de eigenaar in Engeland gevonden en bij toeval wilde hij hem verkopen. Hij heeft nog een lange weg te gaan, maar we willen hem weer in de originele staat terugbrengen (deze Scania van 1993)
Bron: Derja Haaijer