Let op! Iedere foto even aanklikken voor een vergroting.

Deze keer geen interview maar een verslag van de voorjaar rit en ons clubweekend van het afgelopen weekend Zaterdag 28 en zondag 29 April te Gaarkeuken. Dit alles vergezeld van veel foto’s die gemaakt zijn door Bernard Dijkhuizen, Nicole Steenhuis, Gerrit Piel en Joris Smits. Vrijdag waren de kwartiermakers al bezig ruimte te maken in de super grote loods van Henk Dijk in het kleine gehucht Gaarkeuken, Gronings: Goarkeuk’n of Goarkeuken is een gehucht vlak bij Grijpskerk, gelegen aan het Van Starkenborghkanaal. Het gehucht heeft zijn naam te danken aan de gaarkeuken, dat wil zeggen een eenvoudig restaurant annex café. Deze gaarkeuken stond bij de Sluis Gaarkeuken de vaarverbinding van Groningen met Friesland. De meeste mensen zullen Gaarkeuken kennen van de sluis. Op 11 november 1944 werd de Gaarkeuken gebombardeerd door 15 Engelse Typhoons van de Vliegbasis Volkel die er 32 bommen lieten vallen. De brug en sluizen alsook enige woningen werden totaal vernield. Daar door kwam er een groot gebied blank te staan. De sluis werd hersteld, maar was zo ontzet dat decennia later er nog stenen uit losraakten. In de jaren 1970 werd besloten tot de aanleg van de huidige sterk vergrote sluis. Voor de bouw hiervan moesten vijf sluiswachters woningen en 575 bomen wijken. De prijs was 20 miljoen gulden. Zo zijn de lezers een beetje bijgespijkerd aangaande Gaarkeuken. Zoals gezegd waren een aantal mensen vrijdag al bezig op die super mooie locatie, een prachtige loods vol met oldtimer vrachtwagens, dus met de entourage zat het wel goed. Voor de overblijvers had Henk Dijk voor het aansluiten van elektrisch, diverse paddenstoelen geplaatst waar op aangesloten kon worden, ook waren er toilet units op het terrein. Later in de middag kwamen de cateraars hun zaak opzetten

Zaterdag morgen op weg naar de Johan Willem Friso kazerne in Assen. Nooit geweten dat het zo’n groot complex was, we werden daar heel vriendelijk ontvangen. De Johan Willem Friso kazerne is een van de kazernes op het militaire terrein in Assen. De kazerne werd gebouwd in 1892 en is aangewezen als rijksmonument. Het gebouw wordt gebruikt voor militaire doeleinden. Zo is er ook het 13e infanterie bataljon regiment Stoottroepen Prins Bernhard gevestigd. Ook is er een militaire school en heeft Assen zijn eigen muziekkapel genaamd de Koninklijke Militaire Kapel “Johan Willem Friso”.Maar voor ons was belangrijk dat daar een museum was gevestigd. Het Stoottroepenmuseum is een klein museum en vertelt het verhaal van meer dan zestig jaar inzet, moed en strijdbaarheid van de Stoottroepers of ‘Stoters’ zoals deze militairen van de Koninklijke Landmacht van oudsher ook worden genoemd. In het museum bevindt zich een stiltekamer met een boek met de namen van de gesneuvelden. De kamer is achter in het museum en biedt ruimte voor vier of vijf personen. Aan de ene muur hangt een plaquette met daarop namen van gesneuvelde Stoottroepers in willekeurige volgorde. Hierop staan ook namen van soldaten die zijn omgekomen tijdens recente missies. In de hoek staat een katheder met een map, waarin bij iedere naam op het bord meer informatie is te vinden. Aan een andere wand hangen foto’s van ereplaatsen, waar Stoottroepers zijn begraven. Een graf ver van huis. Ook bevindt zich in de stiltekamer een gebrandschilderd glas-in-loodraam met drie heraldische wapens. Met de stiltekamer wil het regiment in-loodraam met drie heraldische wapens. Met de stiltekamer wil het regiment Stoottroepen Prins Bernhard bezoekers van het museum de mogelijkheid bieden om in stilte gesneuvelde Stoottroepers te gedenken. Het museum heeft een collectie over de Stoottroepen in de tijden van de Tweede Wereldoorlog, in de oorlog van Nederlands-Indië, Nieuw-Guinea en de Balkanoorlog. Het was een klein museum, de rondleiders heel vriendelijk, de koffie met cake was lekker en vandaar gingen we echt aan de rit.

Nog even geheim overleg en dan……………..Een hele mooie reis door Drenthe die ons via Oostermoer voor velen van ons zeer bekend vanwege de aardappelmeel vezels die o.a. uit Ooostermoer, Gasselternijveen gehaald werden als veevoer voor de Noordelijke boeren, de rit bracht ons dus in Stadskanaal en wel naar het spoor museum STAR, beter bekend als Museumspoorlijn STAR, opgericht in 1922 met als doel de spoorlijn te behouden  als industrieel monument van de Veenkoloniën. Door een kleine enthousiaste groep vrijwilligers is begonnen met het verwerven van subsidies en fondsen. En met succes, want in 1994 kon in Zuid-Duitsland materieel worden overgenomen van een museumspoorlijn die haar activiteiten moest staken. Later in datzelfde jaar werden de eerste ritten gereden. Sedert die eerste ritten in 1994 is er veel gebeurd, in 1995 werd er voor het eerst gedurende een aantal rijdagen volgens een vaste dienstregeling gereden. Ook bracht de locomotief “Emma” voor het eerst een bezoekje aan de stad Groningen. In eigen beheer werd stoomlocomotief “Anna” volledig rijvaardig gemaakt; zij zou in 1997 de plaats van de “Emma” als belangrijkste locomotief gaan innemen. Dankzij subsidies kon er in Stadskanaal een heuse werkplaats gerealiseerd worden, waarbij er ook in de wintermaanden comfortabel gewerkt kon worden. Niet alleen de 3-sporige werkplaats was een vooruitgang, ook de realisatie van een stationsgebouw in Stadskanaal was een belangrijke gebeurtenis in 1998.

Het was daar best een kijkje waard, als je naast zo’n grote stoomloc staat voel je je heel klein worden, geweldige mastodonten. Ook de werkplaats waar de restauraties plaats vind was indrukwekkend. Jaren en jaren van noeste arbeid in de vrije tijd zorgen er voor dat het nageslacht toch nog een inkijk krijgt in vroeger tijden. Bovendien kregen we daar een prima lunch voorgeschoteld, wat mij dan weer opviel in Stadskanaal was dat de locs en rijtuigen hoofdzakelijk materieel was uit Duitsland. De man die ons rond heeft geleid wist ook nog te vertellen dat de grote loc die buiten stond nog voorzien moest worden van water en kolen hij moest zondag rijden en de loc werd de hele nacht opgestookt. Heel indrukwekkend allemaal.

Na de lunch ging de rit richting Gaarkeuken. Na een mooie tour door het mooie Drenthe land belanden we in de namiddag in Gaarkeuken alwaar een heuse bar ons uitnodigde om koffie, thee, fris of iets sterkers te nuttigen. De meesten van ons hebben zich wel even zitten te vergapen aan als dat moois wat daar in de snoep loods stond opgesteld. En 99% rijd ook nog en starten en draaien doen alle aanwezige oldtimers. Henk Dijk toonde zich een uitstekend gastheer en verdiend zeker een pluim op zijn hoed voor het beschikbaar stellen van zijn loods en andere zaken. Om vijf uur werd door Klaas van der Veen iedereen welkom geheten en ging hij uitleggen hoe we gebruik konden maken van het stamppot buffet en dat om zes uur de zaak los ging. Het buffet was voortreffelijk en iedereen kon genoeg krijgen. De barkeeper wist ook van de hoed en de rand en had al snel door wat de goede innemers waren. Na de stamppot begon de uittocht al snel op gang te komen en vertrokken de meeste mensen. Ja die weten niet wat ze gemist hebben, de ruim twintig overblijvers hebben een bijzonder gezellige avond gehad een aantal wist zelfs niet van ophouden en zocht toen de plaatselijke haan begon te kraaien de slaap stede op. Het hoeft geen betoog dat die er ’s morgens niet zo okselfris uitzagen.

Maar na de heerlijke broodjes en koffie knapte iedereen ziender ogen weer op. Om twaalf uur was er heerlijke mosterd soep en gehaktballetjes in een sausje en kunnen we vast stellen dat de catering top was, een applausje voor Albertema. Henk Dijk kwam nog even kijken, hij moest wel thuis zijn want zijn vrouw was jarig, nog namens ons allemaal van harte gefeliciteerd mevrouw Dijk en voor Henk Dijk eveneens applaus, wij komen graag nog eens terug Henk en dan met hopelijk meer mensen die blijven staan. Wat ook opviel was dat er zoveel hobby fotografen waren, ook voor jullie een applaus. Al met al kunnen we dacht ik spreken van een zeer geslaagd weekend en ook deze keer was de rit door het mooie Drenthe uitstekend uitgezet, we kwamen door plaatsjes waar ik het bestaan niet eens van wist, voor deze organisators ook een groot applaus. Ik ben nu al benieuwd waar de najaar rit ons naar toe zal brengen.

Het gaat om de laatste foto’s van het weekend gebeuren, we gaan verder met foto’s die onderweg zijn genomen door, Bernard Dijkhuizen, Nicole Steenhuis, Gerrit Piel en Joris Smits, Foto bewerkingen Joris Smits. Niet alle meerijdende vrachtauto’s zullen geplaatst zijn maar de volgende keer  gaan we zo mogelijk alle foto’s plaatsen.