IJzersterk en Luchtgekoeld was eens de slogan van Magirus Deutz een vrachtwagenfabrikant uit het Duitse Ulm. Een Magirus kon je van verre al aan komen horen met hun gierend geluid. Het waren toch wel bijzondere vrachtauto’s, al was het alleen al omdat ze lucht gekoeld waren, ze hadden ook allemaal aparte namen als Pluto, Mercur, Sirius enz. Een Magirus kon er niet tegen dat de motor abrupt werd uitgezet, je moest hem altijd even stationair laten lopen anders scheurden de koppen, nu was dat ook niet zo’n punt want de koppen waren van aluminium en door de warmte trokken ze vanzelf weer dicht hoewel dat met het nodige lawaai gepaard ging.  Maar ik dwaal een beetje af want dit interview gaat over Rieks Nieman en niet over Magirus, hoewel …..Rieks en Magirus is bijna één.  Een Magirus man in hart en nieren en Rieks is zelf ook ijzersterk en eeuwig jong, 72 jaar en nog geen grijs haar, en nee niet geverfd, gewoon luchtgekoeld, hij barst nog van de energie, wat zijn ogen zien kunnen zijn handen maken en hij is gelukkig getrouwd met zijn Nellie. Op Facebook hadden Lukas van der Velde en Sjoerd van der Meer een hele discussie over welke motor er in een bepaald type truck zat waarop ik bedacht dat er maar één was die dat echt kon weten en dat was Rieks Nieman uit Nieuwe Pekela, vervolgens bedacht mijn goede vriend Lingbeek dat ik maar naar Rieks Nieman moest gaan met zijn indrukwekkende verzameling Magirus miniaturen, boeken enz. enz. voor een interview, nu was het probleem dat Rieks geen lid is van de club maar onze voorzitter had daar geen probleem mee zodat ik ben aangekomen in Nieuwe Pekela bij Rieks Nieman. Nog maar amper op de stoel gezeten of daar kwam Nellie al aan met koffie en een lekkere koek. Inmiddels was Rieks al aan het vertellen en dat betekend een hele woordenstroom die niet zo maar stopt en het gaat altijd over vrachtwagens, werkgevers, en natuurlijk Magirussen. Rieks is geboren in Zuidlaren maar vanaf zijn 6de opgegroeid in Nieuwe Pekela. Als kwajongen was hij niet weg te slaan bij Engels een transportbedrijf in Nieuwe Pekela. Na zijn militaire dienstplicht kwam Rieks in 1968 aan het werk bij het gerenommeerde transportbedrijf Kroon in Assen die een dependance hadden in Nieuwe Pekela. Even klikken op foto voor vergroting  

In die jaren was Kroon een bedrijf die alle soorten transport herbergde van boerenmelk vervoer tot Internationaal transport en bovendien was er een kraan divisie. Het kwam er op neer dat Rieks s’ nachts onder de vrachtwagen lag en overdag in de vrachtwagen zat. Verzamelen van miniaturen doet Rieks vanaf zijn 15de jaar, het eerste model was een Mercedes 300 SL, hij kocht hem toen in de Oosterstraat in Groningen waar toen een miniaturen winkel gehuisvest was. Hij betaalde er toen vijf Hollandse guldens voor en de Mercedes is er nog steeds. Na de koffie zijn we naar boven verhuist waar zijn enorme verzameling miniaturen en andere zaken die bij trucks horen zijn ondergebracht in een voormalige slaapkamer. Ook daar begint Rieks onmiddellijk te vertellen, een fotoboek gaat open en dan gaat Rieks echt los, hij weet alles tot in detail waar en wanneer de foto is genomen, wie er chauffeur op was als er ooit een boek komt over transportbedrijf Kroon uit Assen dan is Rieks de aangewezen persoon om licht in de duisternis te verschaffen

In 1968 begon zijn liefde voor Magirus model vrachtwagens en dan specifiek het Turijner model. Rieks geeft niet om moderne vrachtwagens hij houd het bij oldtimers, omdat die veel mooier zijn en omdat je daar nog aan kunt sleutelen, een nieuwe moet aan de laptop zegt Rieks, niks voor mij. Wat vind je vrouw van je hobby Rieks, nou ja zegt Rieks, Nellie gedoogd het maar soms word ze er stapelgek van en vooral in het voorjaar dan worden alle modellen schoongemaakt en dat doen ze dan gezamenlijk, dat dan weer wel.

Heb je nog andere hobby’s Rieks, nee geen tijd voor is het antwoord. Kom je wel eens op Truckstar in Assen Rieks, ja, daar kom ik ieder jaar maar ik kom nooit verder dan het terrein waar de oldtimers staan, hier en daar kijken en een babbeltje maken en genieten van het oude spul. Ik was vanmorgen om 10 uur bij Rieks en om half één vroeg Nellie of we trek hadden in een balletje brood. Dikke verwennerij dus daar in Nieuwe Pekela en ook tijd om weer naar Marum te vertrekken na Rieks en Nellie te hebben bedankt voor hun gastvrijheid en top verzorging.

Het werd ook tijd zei Rieks want ik moet vanmiddag bij transportbedrijf Van der Velde onderweg nog een steek-as vervangen. Thuis gekomen kwam ik tot de minder mooie ontdekking dat mijn foto camera zijn werk niet goed heeft gedaan, hoofdwaarschijnlijk verkeerde instellingen en nu kan Joris veel maar daar heeft hij geen verstand van, dan moet één van de kleinkinderen worden opgetrommeld. Ik had bij Rieks al een idee dat het soms wat vreemd ging, de scherpstelling duurde nogal lang. Wat was het geval, de foto’s zijn niet zuiver bij de meesten leek het net of de camera had bewogen, mijn excuses dus voor de mindere kwaliteit van de foto’s deze keer. De besten heb ik er maar bij gezet.

Voor mij een geslaagde dag bij Rieks en Nellie, gezellig gepraat over vroeger en nu, over de zin en onzin van het rijtijden besluit en over de code 95 die veel oudere chauffeurs heeft gedwongen afscheid te nemen van iets wat ze hun hele leven hebben gedaan, namelijk vrachtauto’s  besturen. Gelukkig hebben we nog de foto’s en de verhalen. Hieronder nog een aantal foto’s. Ik wens iedereen Prettige Paas dagen en tot het volgende interview.